Forum www.saorpg.fora.pl Strona Główna
 FAQ   Szukaj   Użytkownicy   Grupy    Galerie   Rejestracja   Profil   Zaloguj się, by sprawdzić wiadomości   Zaloguj 

Prolog

 
Napisz nowy temat   Odpowiedz do tematu    Forum www.saorpg.fora.pl Strona Główna -> RPG
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
Takeshi
Game Master - Mashu



Dołączył: 27 Lip 2012
Posty: 68
Przeczytał: 0 tematów

Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: Warszawa/Koszalin
Płeć: Male

PostWysłany: Pon 23:42, 19 Lis 2012    Temat postu: Prolog

Tu opisujemy wszystko (nawet z "reala" co działo się do momentu w którym zadzwonił dzwon przy Monumencie Odrodzenia, co spowodowało wymuszoną teleportację i Event Otwarcia poprowadzony przez Kayabę Akihiko.

Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Sherry
Administrator - Sherlock



Dołączył: 27 Lip 2012
Posty: 113
Przeczytał: 0 tematów

Ostrzeżeń: 0/5

PostWysłany: Wto 23:02, 20 Lis 2012    Temat postu:

[Niedaleko Tokyo, rezydencja Price'ów] 6 listopada (niedziela), 2022 rok, poranek.

Sherry Price odrzuciła kołdrę i zeskoczyła z łóżka, podbiegając do okna. Przylepiła się do szyby ze znudzoną miną.
- Panienko Price, pora na lekarstwa - Sherry odwróciła się na dźwięk głosu Shioko Isobe, jej opiekunki, niewyobrażalnie nudnej - jak zwykle podkreślała w myślach. Nienawidziła jej łagodnego głosu i bladego uśmiechu. Nigdy nie krzyczała. Zawsze tak samo irytująco spokojna. - Niech panienka nie biega na bosaka! Wie panienka przecież, że słabe zdrowie panienki...
Sher przewróciła oczami i nie odezwawszy się ani słowem podbiegła do Shioko, odbierając porcję lekarstw podanych na tacy.
- Jak tam, Sher, smakuje śniadanko? - Oz minął się w przejściu z Shioko obrzucił współczującym spojrzeniem dziewczynkę połykającą po kolei leki i popijającą je wodą.
- Zajedwabiste - odparła krótko Sherry, zrzucając tacę na podłogę.
- Tak jak cię uczyłem! - ucieszył się Oz, szczerząc się do siostry. Dostrzegł jej wzrok skierowany w stronę okna i westchnął, siadając obok niej. - Oni nie przyjadą, Sher. Nie przyjadą.
Sherry wbiła w niego wściekły wzrok. Nie musiał jej uświadamiać każdego weekendu.
Wiedziała, że nie przyjadą, oczywiście, że wiedziała. Ojciec był szefem jakiejś wielkiej korporacji, a matka, zrobiwszy karierę za oceanem - przeniosła ją także tu.
- Wiem - odparła cicho. Oz zmierzwił jej włosy, drugą ręką jednocześnie sięgnąwszy pod dostrzeżony wcześniej róg książki. Wyciągnął ją i tryumfalnym gestem uniósł do góry. - Znów zaczytujesz się w kryminalistyce, co?
- Nie - odparła beztrosko Sher i wbiła palec w jego policzek. - Coś taki czerwony?
- Gdzieś ty znalazła tą książkę? - zapytał Oz łamiącym się głosem.
- W gablotce ojca - odparła radośnie.
- Rekwiruję to. Przyjdź do mnie za kilkanaście lat - powiedział, odkładając ją na stolik obok jej łóżka, którego także tak bardzo nienawidziła. Może dlatego że przypominało łóżko szpitalne.
- Gdzie idziesz? - zapytała, widząc jak wstaje.
- Miałem zamiar iść na kręgle z Junem - odparł i skrzywił się na widok jej smutnej miny. - No weź...
- Mówisz że idziesz na kręgle a potem wracasz z podbitym okiem. Albo roztaczając wokół siebie woń alkoholu...
- Sherry, proszę...
- ŚMIERDZISZ WÓDĄ I TYLE, OZ - powiedziała dobitnie. - Masz kategoryczny zakaz na wychodzenie w niedziele!
- Na pewno posłucham się ośmioletniej dziewczynki - parsknął Oz, ruszając w stronę drzwi. Odwrócił się jeszcze na chwilę, przyglądając kilka sekund jej minie. - Dobrze. Przepraszam. Zrobię ci naleśniki i poczytamy coś...
Zawsze działa.
Sherry wskazała palcem książkę którą jej zarekwirował i spojrzała na niego pytająco.
- Stop, stop, stop! Nie będziemy niczego czytać... - zamyślił się, opierając o framugę, a po paru chwilach na jego twarzy pojawił się wyraz oświecenia. - Pogramy w SAO.
- SAO?
- To taka gra, zupełnie inna od tych w które maniaczyłaś do tej pory, siostrzyczko.
- Twoja ostatnia gra, którą mi podsunąłeś była żałosna. Dla ludzi z wielkim ubytkiem intelektualnym. Śmiem twierdzić nawet że to była marna parodia gry - oznajmiła ponuro.
- Ta ci się spodoba. Obiecuję.
- SAO... - powtórzyła nazwę Sherry. - Ale najpierw naleśniki.


Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez Sherry dnia Wto 23:04, 20 Lis 2012, w całości zmieniany 1 raz
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Pinsleepe




Dołączył: 22 Wrz 2012
Posty: 9
Przeczytał: 0 tematów

Ostrzeżeń: 0/5

Płeć: Female

PostWysłany: Śro 20:22, 21 Lis 2012    Temat postu:

[Amsterdam, Ellesmerre] 5 listopada (sobota), 2022 rok, ranek

- To czyste chamstwo - wycedziła Zoe po francusku, mierząc wzrokiem opartego o framugę jej pokoju Felixa. - Jest pierwszy weekend miesiąca, czyli...
- Wolny weekend, wiem - mruknął również po francusku Felix. Ich rodzice nie znali tego języka, a Felix, jako rodowity Francuz posługiwał się nim płynnie, Zoe w równie zadowalającym stopniu. To był jedyny sposób porozumiewania się, tak, by rodzice nie mieli szansy ich podsłuchać. - Nie denerwuj się tak, Freya.
Zoe wymamrotała coś niewyraźnie. Nie przepadała za swoimi pozostałymi imionami. Otworzyła drzwi szafy i wyciągnęła mundurek prywatnej, amsterdamskiej szkoły.
- Mieliśmy zacząć SAO - jęknęła, a Felix pokręcił głową.
- Oficjalne rozpoczęcie dopiero jutro. Na razie wciąż jest dostępna jedynie dla beta testerów, którymi nie jesteśmy.
- Wiem - przerwała mu zniecierpliwiona. - Wyjdź, chcę się przebrać.
Felix posłusznie opuścił pokój zamykając za sobą drzwi.
Cały pokój Zoe był pomalowany na czarno - jedynie listwy przy styku ścian z sufitem i podłogą były białe, podobnie jak wszystkie meble. Dziewczyna rzadko odsłaniała okno, więc pokój sprawiał dość mroczne wrażenie. Na przeciw drzwi stało duże, wygodne łóżko z żeliwną, ozdobną ramą, tuż obok etażerka i biurko. Naprzeciw biurka znajdowała się duża szafa, a na przeciwległej do łóżka ścianie - okno a pod nim stolik i pufy wypoczynkowe.
Rama łóżka i ciągnące się na ścianie półki z książkami (Zoe wciąż wolała tradycyjne woluminy od ebooków, które stopniowo je wypierały) były oplecione jasnymi lampkami choinkowymi*
Zoe z niechęcią wbiła się w granatową spódniczkę, okropne rajstopy, białą koszulę i pasujący kolorystycznie granatowy pulower z herbem Akademii. Na zewnątrz nie było zbyt ciepło, toteż zamiast tradycyjnych trampek wybrała wysokie martensy - i tak musiała w szkole zmienić obuwie na identyczne jak reszta uczniów tenisówki.
- Wychodzę - wrzasnęła po holendersku, biorąc do ręki croissanta i uspokajając przytupującego z niecierpliwością Felixa. Ubrawszy płaszcze, ruszyli do szkoły. Zoe pogryzała rogalika, z niechęcią myśląc o kolejnym dniu, w kiedy będzie musiała przybrać swoją starannie wypracowaną maskę i z grzecznym i uprzejmym uśmiechem znosić kolejny dzień szkoły. "To tylko 4 lekcje, Zoe. Tylko 4. Ostatecznie to sobota. KTÓRA MIAŁA BYĆ WOLNA DO CHOLERY!!!"
- Już jutro SAO - pocieszyła się, wchodząc do gmachu Akademii.

___
* ->http://www.img.chh.pl/large_size/30b2c3a7b40fea3c257bc8418a788523.jpg


Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez Pinsleepe dnia Śro 20:23, 21 Lis 2012, w całości zmieniany 1 raz
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Takeshi
Game Master - Mashu



Dołączył: 27 Lip 2012
Posty: 68
Przeczytał: 0 tematów

Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: Warszawa/Koszalin
Płeć: Male

PostWysłany: Czw 0:03, 22 Lis 2012    Temat postu:

[Tokio, Liceum X] 4 lstopada (Piątek) 2022 rok. - poranne lekcje.

- Mika-san, jak tam program tekstowy?
- Dziękuje ci za pomoc.- czerwonowłosa dziewczyna ukłoniła sie przed Takeshim.- Gdyby nie to, że poleciłeś mi kupienie tego kasku, nigdy nie wyrobiłabym się z moją częścią projektu.
- Eeeee tam, nie ma sprawy, Mika-san. Jakbyś miała jakieś problemy ze sprzętem to... no jestem do dyspozycji.- uśmiechnął się do niej szeroko.
Dziewczyna wciąż nie podnosząc wzroku skinęła głową i poszła do swojej ławki.
Zaraz potem weszła wychowawczyni i rozpoczęła lekcję.

[Tokio, Okachimachi] 6 listopada (Niedziela) 2022 rok. - koło południa.

Kończący się właśnie MMOStream przypomniał Sakimoriemu o jego przeżyciach sprzed miesiąca, gdy brał udział w zamkniętej becie pierwszego VRMMO na całym świecie - Sword Art Online. Dziś miał powrócić do tego świata, Aincrad'u, szybującego w powietrzu zamku z kamienia i żelaza. Nie mógł się już doczekać. Wspomnienia z bety były niesamowite, a jedyne o czym myślał przez ostatnie tygodnie to to kiedy tam wróci. Jako beta-testerowi przysługiwało mu prawo wcześniejszego zamówienia gry.
Tuż przed godzina trzynastą chłopak połozył się na łóżku z wcześniej przygotowanym sprzętem VR - NerveGear - na głowie. Chwilę potem wybiła godzina 13.
- Link Start!
Szereg informacji przeleciał przed jego oczami. Dotyk, Zapach, Smak, Wzrok. Wszystkie koordynaty w porządku. Okno logowania. Login: ましゅ(Mashu). Hasło: ******************. Postać z Beta Testów Wciąż jest dostepna, jednak poziom i przedmioty zostaly zresetowane. Takeshi zdecydował, że chce kontynuować pzygodę pod swoją stara twarzą. W końcu przed jego twarzą ukazał się Napis, witający go w świecie, który tak niedawno opuścił na dłuższy czas.
- Witaj Aincrad'zie, tym razem cię zawojuję.- powiedział ledwo dosłyszalnie.


Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez Takeshi dnia Czw 15:54, 22 Lis 2012, w całości zmieniany 2 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Pinsleepe




Dołączył: 22 Wrz 2012
Posty: 9
Przeczytał: 0 tematów

Ostrzeżeń: 0/5

Płeć: Female

PostWysłany: Czw 19:26, 22 Lis 2012    Temat postu:

[W podróży] 4 listopada (piątek) 2022 - wieczór

Zoe ziewnęła, wkładając do uszu słuchawki. Naprzeciw niej stewardessa pokazywała co należy robić w razie wodowania samolotu. Te same nudne procedury, które obowiązywały za każdym razem niezmiernie ją nudziły. Tuż po starcie Hassenbacher przyjęła od uśmiechniętej stewardessy poduszkę i zapadła w sen.
Raz budziły ją turbulencje, ale cały długi lot do Japonii przespała, nie mogąc doczekać się rozpoczęcia gry w MMO nowej generacji.
- Sword Art Online, nadchodzę - mruknęła już całkowicie rozbudzona, schodząc na płytę lotniska.

[Toyama] 6 listopada (niedziela) 2022 - około południa

NerveGear leżał na jej łóżku w pokoju w japońskiej rezydencji Hassenbacherów, która była idealnym odwzorowaniem jej pokoju w Holandii. "Pewnie Felix robi to samo co ja", uśmiechnęła się do siebie, drżąc z ekscytacji.
Na kartce nabazgrała nie przeszkadzać w 3 językach: po japońsku, holendersku i angielsku NIE PRZESZKADZAĆ!
Nałożyła hełm na głowę, kładąc się na wznak na łóżku. Wybiła 13.
Uśmiechnęła się do siebie, kiedy przed oczami przemknął jej wir informacji.
Konfiguracja - odczytała. Po trwającej kilkanaście minut dziwacznej konfiguracji, podczas której kazano jej dotykać różnych części ciała*, żeby wyprofilować jej avatara i w której ustaliła swój nick - Pinsleepe.
Zalogowała się.
- Nareszcie - odetchnęła.

__
* Tak było w 1 odcinku! Very Happy


Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Seveer




Dołączył: 24 Lis 2012
Posty: 6
Przeczytał: 0 tematów

Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: Lubelskie
Płeć: Male

PostWysłany: Nie 15:39, 25 Lis 2012    Temat postu:

[Aincrad, Miasto Początku, piętro I] 6 listopada, niedziela, godzina 15.

Gwar i ruch. Coraz więcej ludzi pojawiało się dookoła, materializując się z pikseli.
Seveer obejrzał swój ekwipunek.
Hmm... nowa gra. Wspaniale. Zaczynajmy.
Terenetse sprawdził, czy miecz dobrze wysuwa się z pochwy.
Uh. Tu przecież chyba nie ma rdzy.
Seveer rozejrzał się dookoła. Kilkoro ludzi już wybierało się, by powalczyć z okolicznymi, niezbyt silnymi stworkami.
Chyba... ehm... no nic. Też sobie tam pójdę.
Znalazł jakąś osobę, kierującą się do bramy. Podążył za nią i po chwili był już za obrębem Miasta Początku.


Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Sherry
Administrator - Sherlock



Dołączył: 27 Lip 2012
Posty: 113
Przeczytał: 0 tematów

Ostrzeżeń: 0/5

PostWysłany: Nie 16:54, 25 Lis 2012    Temat postu:

[Aincrad, Piętro I, Miasto Początku] 6 listopada (niedziela), 2022 rok, południe. - Oz Price.

Oz Price przerwał rozmowę z Nemo (Nat Kamberly), który wydawał się nieco zagubiony. Odwrócił się i uderzył dłonią w czoło na widok wysokiego chłopaka z kręconymi, niebieskimi włosami.
- To musi być ciekawa osoba - stwierdził Nemo, patrząc jak chłopak podskakuje i macha rękoma, robiąc zdziwioną i zachwyconą jednocześnie minę.
- Nowi czują się zagubieni - mruknął Oz, w grze występujący pod nickiem Tuk, spoglądając na nowego towarzysza znacząco. - A to MUSI być moja siostra.
- Twoja siostra - powtórzył tępo Nemo.
Oz westchnął i zamachał ręką trzy razy, powtarzając umówiony wcześniej w domu znak, gdzie zostawił Sherry, która musiała jeszcze przyjąć lekarstwa. Chłopak przybiegł do niego w podskokach i uśmiechnął się.
- Jestem wyższa od ciebie! - ucieszył się niebieskowłosy chłopak i wyciągnął miecz. - To jest super! Naprawdę! Niemożliwe, że takie rzeczy istnieją! TO MAGIA!
- Nie, to kask, który odbiera sygnały nerwowe i dzięki temu... - zaczął Nemo pouczającym tonem.
- Skoro stworzyłaś sobie wygląd chłopaka, powinnaś mówić o sobie w rodzaju męskim.
Niebieskowłosy pokiwał głową z zapałem.
- Poza tym dlaczego piżama? - zapytał Oz, taksując wzrokiem strój swojej siostry. Uśmiechnął się na widok czarnych glanów, które zupełnie nie pasowały do reszty.
- Bo spójrz, wszyscy mają jakieś zbroje, pelerynki, a ja jestem wyjątkowa... - chłopak urwał na moment i zmarszczył brwi. - wyjątkowy, chciałam... Chciałem powiedzieć.
- Oj, Sherry.
- No i mam tęczowe oczy.
- I jak ja mam na ciebie, do cholery mówić, co?
- Sherlock - naburmuszył się chłopak.
- Co za głupi nick...
- Sam jesteś głupi!
- Wyjdźmy z miasta - zaproponował i spojrzał na Nemo pytająco. - Idziesz z nami?
- Z chęcią - dotychczas przysłuchujący się ich dyskusji Nemo skinął głową.


Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Nagisa
Moderator - Kira



Dołączył: 28 Lip 2012
Posty: 32
Przeczytał: 0 tematów

Ostrzeżeń: 0/5

Płeć: Female

PostWysłany: Nie 18:41, 25 Lis 2012    Temat postu:

[Tokio, Nerima] 6 listopada 2022 rok. - po 13.

Nagisa spiorunowała swojego brata wzrokiem i przez chwilę wpatrywała się w niego w ciszy.
- Co tak się patrzysz? - warknął dotykając swojego Nerve Gear'a.
- Serio... chcesz? - zapytała cicho pod nosem.
Kousuke spojrzał na nią gniewnie.
- Mów głośniej. - warknął.
- SERIO CHCESZ GRAĆ W TE VRMMORPG?!
Kira spojrzał na nią nie do końca rozumiejąc o co robi aferę.
- No. Inaczej bym tego nie kupował.
Nagisa przewróciła okiem i spojrzała na jego kask.
- Nie ty to kupiłeś ani za swoje pieniądze. - warknęła. - Te MMO wciąga jak cholera. Teraz są tam tłumy ludzi, który zapewne ledwo nauczyli się chodzić, a co dopiero wyjmować miecz. Nienawidzę tłumów.
- No i?
Prychnęła zakładając kask.
- Nienawidzę z tobą grać. - powiedziała podłączając kask do komputera.
- Dlaczegooo?
Nagisa zacisnęła pięści.
- Dlatego, bo zawsze coś odwalisz. Albo zamordujesz jakiś niewinnych graczy, napadniesz na niewinne moby lub przywalisz się do starszych panienek panikując później, że to chłopcy. A teraz się ucisz. - warknęła. - Link start!
Zamknęła oko i po chwili przed nią zaczęły przelatywać kolory tęczy.
"Czuję się jak po prooochach."
Zaczęły pojawiać się informacje. Przyjrzała się im.
Myśli - OK. Wzrok - Błąd. Słuch - OK. Smak - OK. Zapach - OK.
Chwilę później pojawiła jej się dziwaczne konfiguracja dotycząca koordynatu wzroku. Westchnęła i jak kazano dotknęła gałki ocznej i pustego oczodołu.
"Walić to wszystko."
Chwilę potem błąd zniknął, ustaliła język japoński, zalogowałą się i ukazała jej się kolejna informacja.
Postać z Beta Testów wciąż jest dostępna. Chcesz z niej skorzystać? Kira (F)
Szybko zdecydowała się grać starą postacią. Wtedy obraz się zmienił i dziewczyna zdała sobie sprawę, że trafiła do Aincrad.
- Witaj, witaj. Tym razem będę najlepsza. - szepnęła uśmiechając się delikatnie.
- Onee-chaaan! - krzyknął Kousuke rozglądając się za siostrą.
"Jego av wygląda jak on..." - spiorunowała go wzrokiem. - "Dziecinada."
- Tutaj. - powiedziała podchodząc do niego.
- Czemu tak długo i... Czemu jesteś chłopakiem bez koszulki, Nagisa?!
Dziewczyna skrzywiła się pilnując by na niego nie nawrzeszczeć.
- Teraz nazywam się Kira.
- Babsko brzmi.
Avatar Nagisy zrobił facepalma.
- TO TWOJE NAZWISKO CIOLE! - wrzasnęła.
- Jestem Koura. Co porobimyyy?
Nagisa wyrwała do przodu i oparła się o pobliski budynek.
- Ja sobie postoję o tutaj i poczekam aż ten cały busz się rozejdzie. - wskazała głową na nowych użytkowników.
- Nadal nie powiedziałaś czemu jesteś chłopakiem bez koszulki...
- Bo tak do cholery! - powiedziała głośniej. - Skoro ja jestem chłopakiem, to chłopcy mogą być dziewczynami. Dlatego nie ufaj dziewczynom Koura, tak jak ja nie ufam chłopakom i wszystkim innym.
- Dlaczegoooo?
- Powiedzieć ci? Po pierwsze, jeśli ktoś ma damski avatar i jest chłopakiem to znowu wrócisz z rykiem i zamordujesz biednych napaleńców. Po drugie, nie warto ufać ludziom. Ludzie zazwyczaj uważali mnie za słabą, a okazywałam się silna. Widzieli, że jestem ładna, więc sądzili, że jestem głupia. Gdy myśleli, ze jestem głupia, próbowali mnie oszukać, a wtedy...
- Dobijałem ich! - wrzasną rozentuzjazmowany Kira.
- Tak Kousuke. Po trzecie mam dość chłopaków przywalających się do mnie. Dlatego jestem chłopakiem, który nie będzie kleił się do dziewczyn. A takich osób nikt nie lubi, więc będę miała wreszcie swój kochany spokój i będę mogła nabijać levele jak szalona i zostanę mistrzem tej gry!
Brunet prychnął.
- Zbytnio się napaliła.. napaliłeś Onii-chan. - powiedział, a avatar siostry się zarumienił. - Rozumiem, że grzywka na prawe oko to alternatywa opaski, ale CZEMU NIE MASZ KOSZULKI?!
Norie nie wytrzymała spojrzała w niebo pilnując się by nie wybuchnąć.
- Bo chcę sobie pochodzić nago do k***y nędzy, a w domu mam zbyt wielu niespokrewnionych napaleńców by to zrobić! - wrzasnęła przechodząc przez bramę do miasta początku.
Koura przez chwilę siedział cicho, ale jak przypuszczała długo nie wytrzymał.
- Onii-san, zobacz ile tu panienek! Jakie ładnee! - pisnął spoglądając na sprzedawczynie i graczy.
- Zamknij się. - powiedziała poważnym, ale spokojnym tonem.
- No co? W końcu jesteś chłopakiem. Powinno ci się podobać. - mruknął gdy siostra pociągnęła go za ucho z dala od sprzedawczyń przy straganach. - Onii, będziemy grać razem, prawdaaa?
Kira prychnęła.
- Phi, nie. Pogram z tobą tylko jeden dzień, a potem nara. Mówiłam, że chcę być NAJLEPSZA. Byłam świetna w beta to i tu będę. A teraz pośpiesz się, bo mam cholerną ochotę wyżyć się na paskudnych mobach. - powiedziała ciągnąc go w stronę najbliższego wyjścia z miasta.


Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez Nagisa dnia Nie 18:43, 25 Lis 2012, w całości zmieniany 1 raz
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Seveer




Dołączył: 24 Lis 2012
Posty: 6
Przeczytał: 0 tematów

Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: Lubelskie
Płeć: Male

PostWysłany: Nie 20:02, 25 Lis 2012    Temat postu:

[Aincrad, okolice MP] 6 listopada, 18.

Seveer potarł czoło, obracając się dookoła. Terytorium było już praktycznie wyczyszczone, pod jego stopami rozpikselowywał się ostatni dzik. Kilkanaście metrów przed Terenetse'm zmaterializował się kolejny, ryjąc kłami w ziemi i przestępując niespokojnie z racicy na racicę.
Wspaniale.
Spojrzał na swoją okrągłą, niewielką tarczę. Była porządnie wgnieciona. Miecz za to miał kilka porządnych szczerb.
I kolejny wydatek. Kowal.
Seveer prychnął i nagle dostał wiadomość, że jest przenoszony do Miasta Początku.
Wha...
Nagle zmaterializował się w samym centrum owej metropolii.
...t the... o masz.
Wokół niego pojawiało się coraz więcej graczy, teleportowanych tak jak on do pierwszego miasta w Aincrad.
- Zaiste, niecna to sprawka - mruknął do siebie Terenetse i zaczął czekać na rozwój sytuacji.


Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Takeshi
Game Master - Mashu



Dołączył: 27 Lip 2012
Posty: 68
Przeczytał: 0 tematów

Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: Warszawa/Koszalin
Płeć: Male

PostWysłany: Wto 1:35, 27 Lis 2012    Temat postu:

[Aincrad, Pietro I, Miasto Poczatku] 6 listopada (niedziela) 2022 rok. - koło 14

Mashu, wędrując wśród znajomych uliczek wspominał swoje przygody z bety. Wiele razy wcześniej przemierzał Miasto Początku w poszukiwaniu dobrych sklepów i tanich gospód, w których mógłby się bez problemu wylogować. Wyciągnął zza pasa swoje ostrze. Prawie półmetrowa zakrzywiona klinga błysnęła wystawiona na oddziaływanie cyfrowego słońca. Chłopak uśmiechnął się. Widział swoje odbicie w ostrzu niczym w lustrze. Jego nierzucający się w oczy wygląd nie przyciągał zbyt wielkiej uwagi i taki cel miał Takeshi, wyposażając w niego Mashu. Jak największa anonimowość.
- Czas trochę poexpić.- powiedział cicho, otwierając mapę Miasta Początku i okolic, dostępną od pierwszego zalogowania. Gdy tylko skierował swoje kroki w kierunku najbliższej z bram, poczuł, że coś na niego wpadło. Gdy się odwrócił, zauważył małą dziewczynkę o czerwonych włosach zawiniętych w warkocz spadający po jej ramieniu, leżącą na ziemi i masującą czoło. Mashu uśmiechnął się pod nosem widząc tą pocieszną scenę.
- Może pomóc?- zapytał wyciągając rękę w jej kierunku. Dziewczynka jednak tylko spiorunowała go wzrokiem i wciąż się otrzepując powiedziała.
- Jeśli wiesz, jak wyjść z tego cholernego miasta to tak.
Wyobrażenie chłopaka o małych dziewczynkach właśnie legło w gruzach, jednak nie zrażając się zaczął jej tłumaczyć jak uruchomić mapę i w jaki sposób mapy działają.
- Ponieważ tu w SAO gracze sami muszą stworzyć mapy poszczególnych miejsc, posiadamy na początku tylko mapę okolic miasta. dodał na zakończenie.
- Sporo wiesz, mimo, że gra wystartowała ledwie godzinę temu.- powiedziała mała.
- Może na to nie wyglądam, ale byłem beta testerem.- pochwalił sie pełen dumy.
- Pewnie jednym ze słabszych.- zbagatelizowała dziewczynka.
"Ta mała..." pomyślał Mashu zirytowany.
- Hej, a pokazałbyś mi jak się walczy?
-Eee?
- Pytam czy nauczyłbyś mnie walczyć. To mój pierwszy raz w tej grze i właściwie to mój pierwszy FullDive.- wyjaśniła.
- Rozumiem. W takim razie chodźmy znaleźć jakieś dobre miejsce.
- Jestem Adine.- powiedziała mała do już odchodzącego Mashu.
- Yyy?- odwrócił się chłopak zdziwiony.- A ja Mashu, miło mi.-odparł uśmiechając się szeroko.

*po ok.4 godzinach*

Obydwoje odpoczywali w cieniu drzewa, patrząc jak dziki chodzą sobie spokojnie po polanie.
- Naprawdę szybko to załapałaś, Adine. Jestem pod wrażeniem. Ogarnięcie jak użyć Sword Skill'a zajęło mi ponad godzinę a tobie udało się za pierwszym razem!
- To przecież proste, poza tym, mnie to ktoś wytłumaczył, a ty musiałeś do wszystkiego dojść sam.
- Taaa...-"Może lepiej nie będe jej mówił, że na samym początku bety jeden z GM pokazał nam podstawy"
- Musze się wylogować, niedługo będzie kolacja.- głos dziewczynki przywrócił go na ziemię.
- Guzik jest na samym dole w menu...
- Nie ma!
- Jak to nie ma?! Musi być! Pewnie źle patrzysz... nie ma- przyznał jej rację Mashu, po włączeniu menu.- Wezwę GM, to pewnie jakiś bug.
Po prawie dwudziestu minutach ciągłych prób skontaktowania się z GM i wywoływania menu w poszukiwaniu guzika wylogowania obydwoje się poddali.
- I co teraz?
- Nie wiem... chyba musimy czekać aż naprawią ten problem.
- Może jesli, ktoś nam zdejmie hełm po drugiej stronie to się wylogujemy?
- Taka jest procedura FullDive.- stwierdził chłopak.- Gdy NerveGear traci połączenie z mózgiem następuje auto-logout. Masz kogoś, kto mógłby cię wyciągnąć?
- Mieszkam z rodzicami i babcią. Na pewno po mnie przyjdą gdy nie będe schodziła na kolację. A ty?
- Tylko starszą siostrę, nasi rodzice porzucili nas gdy byliśmy mali.
- Przykro mi...- dziewczynka zniżyła głos.
- Po co gadamy o takich dołujących rzeczach?- zapytał Mashu.- Nawet nie pamiętam ich, więc nie mam za czym tęsknić.
W pewnym momencie usłyszeli dźwięk wielkiego dzwonu, dochodzący z oddali, prawdopodobnie Miasta Początku. Natychmiast ich oboje ogarnęło niebieskie światło, by po chwili znaleźli się na Placu, w centrum którego stał Monument Odrodzenia.
- Force Teleport?
Na niebie migała tylko jedna wiadomość: System Announcement


Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez Takeshi dnia Wto 13:23, 27 Lis 2012, w całości zmieniany 3 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Pinsleepe




Dołączył: 22 Wrz 2012
Posty: 9
Przeczytał: 0 tematów

Ostrzeżeń: 0/5

Płeć: Female

PostWysłany: Śro 21:52, 28 Lis 2012    Temat postu:

[Okolice MP] 6 listopada (niedziela), 2022 rok - koło 13

Czerwonowłosa młoda dziewczyna w zwiewnej sukience rozpostarłszy ręce kręciła się wokół własnej osi na murku, piszcząc i śmiejąc się.
- Nie poznaję cię, Zoe - mruknął znajomy głos.
- Pinsleepe - mruknęła, z niechęcią przestając się kręcić. - Dopiero co się zalogowałam i już psujesz mi zabawę. ANI. SŁOWA. O. ZOE. Zoe istnieje tam, w tamtym świecie. Dla nich jestem Pinsleepe, Mindfreak'u.
Felix, używający nicka Mindfreak wzruszył ramionami i obrócił w ręce topór.
- Spadam, umówiłem się z kumplem - mruknął tylko i zniknął w tłumie. Pinsleepe wzruszyła ramionami, zeskakując z murku.
"Czas ogarnąć Sword Skill'a", pomyślała, idąc w pewnej odległości za dużą grupą, która chyba wpadła na ten sam pomysł.

*kilka godzin później*

Pinsleepe westchnęła z zachwytu nad realizmem pięknego zachodu słońca. Schowała nieco już wystrzępiony miecz do pochwy. Trochę zajęło jej ogarnięcie zasady, ale wokoło było kilka grupek zabijających dziki i drobne stworzonka, więc obserwując ich ukradkiem, starała się robić to samo. Jakiś brązowowłosy chłopak, który uczył dziewczynkę kilkanaście metrów dalej, najwyraźniej był beta testerem, bo radził sobie znakomicie.
Oboje byli jednak czymś zaniepokojeni. "Kij z nimi, muszę się wylogować".
Jednak przycisk zniknął.
- Nawet mnie nie wkur****. Taki bug w pierwszy dzień? - wycedziła przez zęby. Kilka razy bezskutecznie próbowała się wylogować.
- Pięknie - jęknęła. Zaczęły bić dzwony.


Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Nagisa
Moderator - Kira



Dołączył: 28 Lip 2012
Posty: 32
Przeczytał: 0 tematów

Ostrzeżeń: 0/5

Płeć: Female

PostWysłany: Pią 22:24, 30 Lis 2012    Temat postu:

[Okolice Miasta Początku] 6 listopada (niedziela) - po 16.

Kira spojrzał na menu krzywiąc się.
"Zniknął."
- Koura, sprawdź menu. - rozkazał.
Chłopak chwilę przyglądał się swojemu menu aż wreszcie podniósł głowę i zerknął na siostro-brata.
- Guzik wylogowujący zniknął. - stwierdził marszcząc brwi.
Nagisa przytaknęła mu.
"To specjalnie tak?"
- W Beta nie było tego błędu. - powiedziała z powagą. - A wtedy było największe narażenie na błędy. Teren i ilość graczy online nie ma z tym nic wspólnego. Nim weszliśmy do gry patrzyłam w necie czy nie ma żadnych informacji o błędach. Nic.
Brunet spojrzał na nią z powagą wypisaną na twarzy. Chwilę stali w milczeniu aż wreszcie Kira sięgnęła po miecz i uruchamiając Sword Skill'a zabiła pierwszego lepszego dzika. Zaśmiała się cicho.
- Koura, tego błędu nie powinno być i nie było. Nie sądzę, że błąd wziął się sam z siebie. Braciszku, to mnie przeraża. - jęknęła zaciskając pięści.
- Zawsze mogą nas odłączyć od kompa i zdjąć heł...
- Nie... mogą...
13-latek spojrzał na męskiego avatara siostry ze skupieniem.
- Hełm ma baterie i sądzę, że zdjęcie go podczas rozgrywki może nam podgotować mózgi lub zrobić inną krzywdę. Z elektroniką nie ma żartów, więc tak czy owak.... - schyliła się po kamień uderzając nim w dzika. - Siedzimy w tej grze. Jeśli postanowią to naprawić to zajmie im to co najmniej całą noc, więc możemy grać ile chcemy nie idąc spać!
Kira rozpostarł dłonie rechocząc.
- MOŻEMY GRAĆ ILE CHCEMY MORDUJĄC DZIKI I MOŻEMY JEŚĆ KAMIENIE!
Brunet przyglądał się jak jego siostra pada na trawę rechocząc i wykonując na ziemi taniec Gangnam Style.
- Wszystko okej, Nagisa?
Rechot Kiry zaczął przemieniać się w śmiech obłąkańca.
- OPPAN GANGNAM STYLEEEE! - zawyła. - Jeśli tańczysz w windzie i pod tobą pojawia się PIES to wiedz, że coś się dzieje, ahahaha! Pamiętaj zamknąć dach basenu narodowegooo!
- Ale ty nigdy nie lubiłaś Korei...
Koura prychnął i ignorując siostrę rzucił się na dzika ogarniając Skille.

*niecałe dwie godziny później*

13-latek spojrzał na jasnowłosego, który ciągle leżał na trawie szamając ją i co jakiś czas rzucając filozoficzne powiedzenia lub krytykując nowych.
- Kouruś, Kouruś! Pacz, ta trawa nie jest obszczana przez psy i PSA od Stylu dzielnicy Seulu i ich luksusu. Oh, wow, sweet! Koureeeś, czemu ludzie zawsze patrzą na oplute i ohydne chodniki zamiast popatrzeć w chmurcieee?! A tutaj chmurcie są takie cudowniasteee! - powiedziała wyciągając rączki do nieba.
- Nagisa, ogar. Chodźmy do miasta. Może powiedzą nam o tym błędzie, bo zaczynasz mnie irytować swoim świrowaniem. Ty na serio nic nie piłaś?
- Koureesiuu, od kiedy ty taki nadopiekuńczy dla braciszkaaa kosianegooo?
Siłą zmusił dziewczynę by wstała z trawy i wtedy otoczyło ich niebieskie światło.
- Niebieskie światło niczym u Oogamiego z Code Breaker! Oogami mnie pali! Czym ja zgrzeszyłam?! - wymamrotała teleportując się na Plac.
Dopiero wtedy zdała sobie sprawę, że biły dzwony. Spojrzała w górę próbując dojrzeć migający napis. Mimo zasłonięcia prawego skrywanego oczodołu nie była w stanie go dojrzeć. Na placu pojawiło się wiele użytkowników. Avatar dojrzał znajdującego się niedaleko chłopaka w piżamie w chmurki i nietypowych oczach, których koloru nie mógł z daleka rozróżnić. Rozglądał się dalej zauważając bruneta o czerwonych oczach przypominającego jej kota z Cheshire z Pandory Hearts.
"Urocze. Ciekawe czy lubi kociaki."
Niedaleko wypatrzyła też czerwonowłosą dziewczynę, ale postanowiła przestać skupiać się na graczach, a na powodzie zebrania ich tu.
"Event?"
Odczuła uścisk dłoni i spojrzała niżej na brata.
- Nie widzisz stąd, prawda? - spytał, a ta kiwnęła głową. - Tam pisze System Announcement.
"Ogłoszenie?"
Miała wrażenie, że wiadomość zaczyna się mnożyć, ale zwaliła to na jedno oko i delikatną krótkowzroczność.
"Albo chcą nas wszystkich przeprosić za błąd i go naprawić, albo..."
Przez umysł dziewczyny przeleciały pesymistyczne wizje zamknięcia w grze na wieki i nim dokończyła swoje albo, wizja stała się rzeczywistością.


Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez Nagisa dnia Pią 22:27, 30 Lis 2012, w całości zmieniany 1 raz
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Takeshi
Game Master - Mashu



Dołączył: 27 Lip 2012
Posty: 68
Przeczytał: 0 tematów

Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: Warszawa/Koszalin
Płeć: Male

PostWysłany: Sob 1:47, 01 Gru 2012    Temat postu:

[Aincrad, Miasto Początku, Plac Przed Zamkiem Czarnej Stali] 6 listopada (niedziela) 2022r. - Godzina 18

Gdy Mashu zauważył informację o ogłoszeniu nieco się uspokoił. Prawdopodobnie odpowiedzialni za grę chcieli wyjaśnić całą sytuację. Gdy inni gracze również zwrócili uwagę na wiadomość, cały plac pogrążył sie w wyczekującej ciszy. Nagle Informacja pokryła całą powierzchnię sufitu/podłoża drugiego piętra, a to co stało sie potem sprawiło, że ciarki przebiegły po plecach chłopaka.
Z pomiędzy okien dialogowych zaczęła wypływać ciecz do złudzenia przypominająca krew. Jednak nie docierała ona do ziemi. Zbierała się tuż nad dachem Zamku i formowała jakiś kształt. Tym co utworzyła był dwudziesto metrowy zakapturzony człowiek w szacie GM. Nie, to nie był odpowiedni opis. Mashu i prawdopodobnie wielu innych wpatrywało się w miejsce gdzie powinna znajdować się twarz, jednak jedyne co byli w stanie zobaczyć to zacieniona pustka. Mimo tego cienia dokładnie było widać wnętrze kaptura. Podobnie z resztą ubioru.
Natychmiast zewsząd zaczęły się pojawiać pytania. "Czy to GM?", "Czemu nie ma twarzy?". Wtedy "GM" przemówił.
- Drodzy gracze! Witam was wszystkich w MOIM świecie.
"Jeśli jest GM-em, to jest dla nas niczym bóg, ale dlaczego nam to wypomina?" pomyślał Mashu i spojrzał na Adine. Dziewczynka wyglądała na równie skonfundowaną.
- Nazywam się Kayaba Akihiko. Teraz, jedyną osobą kontrolująca ten świat jestem ja.
Chłopak przełknął ślinę (wirtualną). Kayaba Akihiko... twórca NerveGear i SAO.
- Myślę, że większość z was zdążyła zauważyć brak guzika Log Out. To nie jest żaden błąd, ale część gry.
- Część gry?- powtórzyła Adine.
- Dopóki strażnik ostatniego piętra nie zostanie pokonany, żadne z was nie bedzie się mogło wylogować z własnej woli. Ponadto, usunięcie lub zniszczenie NerveGear jest surowo zabronione i grozi...
Chwila ciszy. Wielkie napięcie.
-... śmiercią zarówno w tym jak i prawdziwym świecie. Gdy tylko sensory hełmu wyczują ingerencję, wysłany zostanie potężny impuls elektryczny, który trwale uszkodzi mózg i zatrzyma podstawowe funkcje życiowe.
"Zniszczy nasze mózgi..." Mashu nie był w stanie nic powiedzieć.
"Zabije nas." obijało się w głowie Adine.
- Haha... to nieprawda... to tylko gra... nic nam sie tu nie może stać.. prawda?- jakaś dziewczyna zaczęła się histerycznie śmiać.
- Tak! Przecież jezeli odłączymy NerveGear od prądu to jak nas niby usmaży?- odezwał się ktoś inny.
- Może...
-Eh?- Mashu zwrócił się w stronę dziewczynki stojącej obok niego. Adine stała z opuszczoną głową, zaciskając mocno pięści.
- On... on może to zrobić...-mówiła cichym, łamiącym się głosem.- W NerveGear jest bateria.
"BATERIA?! słowo eksplodowało w umyśle chłopaka.
- Żeby wszystko było jasne.- Kayaba powrócił do tematu.- Odłączenie od sieci na dłużej niż dwie godziny, od prądu na dłużej niż 10 minut lub każda próba zniszczenia, rozkręcenia lub zdjęcia NerveGear zakończy się aktywacją sekwencji niszczenia komórek mózgowych. Wasza sytuacja została szeroko ogłoszona przez media i podjęte zostały środki zabezpieczające każdego z was. Niestety, rodziny i przyjaciele niektórych zignorowały ostrzeżenia...
Na całym placu ponownie zapadła cisza.
-... w efekcie czego muszę z żałobą oznajmić, że zarówno grę jak i własne życie opuściło już 213 graczy.
Cisza, trwająca do tej pory została zastąpiona głośnymi krzykami zgrozy.
Mashu zastanawiał się czy to nie jest jakiś żart, czy to wszystko nie jest zwykłym kawałem twórcy gry. Wśród krzyków dało sie słyszeć zdania typu: "Wypuśćcie mnie!", "Nie wierzę!" i "Ale ja byłem umówiony na RANDKĘ!".
– Gracze, nie musicie się bać o wasze ciała, które zostawiliście po drugiej stronie. W tej chwili wszystkie stacje telewizyjne, radiowe oraz media internetowe powtarzają informację dotyczącą tej sytuacji, wliczając fakt, iż wiele osób straciło życie. Niebezpieczeństwo, że NerveGear zostanie wam zdjęty istniało, ale zostało już zażegnane. W tym momencie przy użyciu dwóch godzin, jakie otrzymaliście, wszyscy zostaniecie przetransportowani do szpitali albo podobnych placówek, gdzie otrzymacie odpowiednią opiekę medyczną. Dlatego możecie się rozluźnić... i skoncentrować na przechodzeniu gry. Chcę, żebyście zrozumieli, iż Sword Art Online nie jest już prostą grą. To druga rzeczywistość. Od tej pory w grze nie będą już działać żadne formy odrodzenia się. W chwili, kiedy wasz pasek życia spadnie do zera, wasza postać przepadnie na zawsze, a wraz z nią...
- Druga rzeczywistość?
– Moi drodzy, jest tylko jeden sposób, aby uwolnić się od tej gry, a jest nim to, co wcześniej powiedziałem. Musicie dostać się na szczyt Aincradu, na 100 piętro i pokonać bossa, który tam się znajduje. Kiedy on polegnie, wszyscy gracze aktualnie znajdujący się w grze, zostaną automatycznie wylogowani. Daję wam moje słowo.
– Przejść? Wszystkie 100 pięter?! – Mashu usłyszał krzyk. Jakiś chłopak szybko wstał ziemi i skierował pięść ku niebu. – A jak mamy to niby zrobić? Słyszałem, że dostanie się wyżej było cholernie trudne nawet podczas beta testów!
To była prawda. Tysiąc graczy, którzy brali udział w dwumiesięcznych beta testach dostało się zaledwie na szóste piętro. Z tego co pamiętał Mashu, każdy następny boss był coraz silniejszy i "inteligentniejszy" o ile to możliwe. Bezpiecznym marginesem było posiadanie dziesięciu leveli więcej niż poziom twierdzy na którym się znajdowali.
- Pokażę wam dowód, że jest to jedyna rzeczywistość. W waszych ekwipunkach powinien znajdować się mały prezent ode mnie. Proszę, użyjcie go.- powiedział Kayaba wskazując na guzik ekwipunku we własnym menu.
Zarówno Mashu jak i Adine natychmiast uzyli Lusterek, bo tym okazał się przedmiot podarowany im przez jedynego GM gry.
Gdy tylko spojrzeli w nie ogarnęło ich błękitne światło, zupełnie jak podczas teleportacji. Jednak gdy Mashu odzyskał zdolność widzenia wciąż stał w tym samym miejscu. Jedyne co się zmieniło to ludzie naokoło niego i twarz jego avatara, którą zastąpiła jego własna.
"Co do cholery?!" natychmiast rozejrzał się w poszukiwaniu swojej towarzyszki. W miejscu gdzie stała znajdowała się teraz dziewczyna, wyższa od niego i prawdopodobnie starsza. Wciąż miała czerwone włosy, jednak teraz były one rozpuszczone, oraz broję w której była Adine. Tym jednak co najbardziej przeraziło Takeshiego była twarz towarzyszki. Ona również wpatrywała się w niego w osłupieniu.
- Madoka-san?!
- Chifuyu no Ototo*?!- wykrzykneli w tym samym momencie.
– Pewnie zastanawiacie się, co mnie do tego skłoniło. Dlaczego ja, Akihiko Kayaba, twórca Sword Art Online i NerveGear, robi coś takiego? To jakiś atak terrorystyczny? Chce za nas okup?
Wtedy głos Kayaby, do tej pory wyprany z emocji, ukazał jakieś jej ślady. Nagle Mashu pomyślał o słowie empatia, nawet jeśli to niemożliwe, aby to było prawdą.
– Żadna z tych rzeczy nie jest moim pragnieniem. Moim celem było samo stworzenie tej sytuacji. Opracowanie i obserwacja świata była jedynym powodem, dla którego stworzyłem NerveGear i SAO. A teraz to wszystko się spełniło.
Wtedy, po krótkiej przerwie, głos Kayaby znów przestał zdradzać jakiekolwiek emocje:
- I tak oto zakończyłem tutorial do oficjalnego startu Sword Art Online. Powodzenia, Drodzy Gracze.
Rozległo się echo ostatniego zdania.
Wielka szata uniosła się i wtopiła z wiadomością systemową wyświetlaną na spodzie wyższego piętra.
Jego ramiona, a następnie klatka piersiowa, stopiły się z czerwonym napisem. Tuż po tym wiadomość systemowa zakrywająca niebo, zniknęła równie nagle co się pojawiła, pozostawiając zagubionych i załamanych graczy samym sobie.

_________________
* Chifuyu no Ototo - Młodszy brat Chifuyu. Madoka i starsza siostra Takeshiego (Chifuyu) chodzą do jednej klasy i znają się od podstawówki.

MOŻECIE SIĘ SWOBODNIE ODNOSIĆ DO KAŻDEGO ZDANIA KAYABY, KAŻDY KTO CHCE MOŻE POWTÓRZYĆ CAŁĄ JEGO WYPOWIEDŹ.


Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez Takeshi dnia Sob 1:52, 01 Gru 2012, w całości zmieniany 3 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Wyświetl posty z ostatnich:   
Napisz nowy temat   Odpowiedz do tematu    Forum www.saorpg.fora.pl Strona Główna -> RPG Wszystkie czasy w strefie EET (Europa)
Strona 1 z 1

 
Skocz do:  
Nie możesz pisać nowych tematów
Nie możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach


fora.pl - załóż własne forum dyskusyjne za darmo
Powered by phpBB © 2001, 2005 phpBB Group

Theme xand created by spleen & Forum.
Regulamin